Szkoda na osobie -
zadośćuczynienie a odszkodowanie
Pojęcie "szkody"
Pojęcie „szkody” każdy może rozumieć nieco inaczej. Nie istnieje jedna definicja, choć najczęściej określamy ją jako uszczerbek w dobrach prawnie chronionych, który powstał wbrew woli osoby poszkodowanej. Przy czym dobrem prawnie chronionym jest zarówno nasze mienie, jak i życie oraz zdrowie. Jeżeli wbrew naszej woli, na skutek jakiegoś zdarzenia, dojdzie do uszkodzenia ciała lub wywołany zostanie rozstrój zdrowia, będziemy mówić o szkodzie na osobie.
Szkody osobowe w zależności od ich charakteru, możemy podzielić na:
- szkody majątkowe,
- szkody niemajątkowe.
W ślad za tym podziałem występują dwa rodzaje roszczeń: zadośćuczynienie i odszkodowanie.
Czym jest zadośćuczynienie
i odszkodowanie
Czym jest zadośćuczynienie i odszkodowanie? Czy pojęcia te mogą być używane zamiennie?
Jeżeli roszczenie dotyczy rekompensaty za szkodę materialną, która ma charakter wymierny i daje się ją wyliczyć, wówczas będziemy mówić o odszkodowaniu.
Natomiast zadośćuczynienie ma za zadanie wyrównanie szkody niemajątkowej (złagodzenie jej skutków) czyli krzywdy, którą może być doświadczanie bólu fizycznego, jak również cierpienie psychiczne związane z traumą po wypadku lub spowodowane stratą osoby bliskiej.
O ile ustalenie wysokości odszkodowania to czysto matematyczne wyliczenie poniesionej straty, to ustalając wysokość zadośćuczynienia konieczne jest uwzględnienie wielu niewymiernych czynników.
Jeżeli zadośćuczynienie miałoby zostać przyznane na rzecz osoby bezpośrednio poszkodowanej, wówczas uwzględnić należy w szczególności:
- rozmiar cierpień fizycznych,
- długotrwałość choroby,
- rozmiar kalectwa,
- trwałość następstw zdarzenia,
- rokowania na przyszłość,
- konsekwencje następstw zdarzenia w życiu osobistym i społecznym poszkodowanego,
- wiek poszkodowanego.
Co bierze się pod uwagę
Jeżeli natomiast z roszczeniem o zadośćuczynienie wystąpiłaby osoba pośrednio poszkodowana, w związku ze śmiercią osoby bliskiej, przy szacowaniu jego wysokości należy wziąć pod uwagę w szczególności:
- stopień pokrewieństwa ze zmarłym,
- rolę w życiu osoby poszkodowanej, jaką pełnił zmarły przed śmiercią,
- rodzaj i intensywność łączących ich więzi,
- cierpienie psychiczne,
- poczucie krzywdy, osamotnienia i bezsilności wobec trudności życiowych,
- wiek zmarłego oraz osoby pośrednio poszkodowanej.
W związku z tym, że ustalanie wysokości zadośćuczynienia zależy od wielu czynników, ważne jest jak najpełniejsze jego udokumentowanie. Oprócz przedstawienia dokumentacji dotyczącej danego roszczenia, ważne jest również szczegółowe opisanie doznanej krzywdy.
Powrót